قانون فروش خالصجات مصوب ۳۰ آبان ماه ۱۳۳۴ – ماده ۱
ماده ۱ – وزارت کشاورزی مکلف است بر طبق مقررات این قانون نسبت به فروش کلیه خالصجات اعم از قراء و مزارع و اراضی و قنوات دائر و بائر‌و مستغلات و ابنیه که ملک قطعی دولت باشد اقدام نماید (به استثناء مراتع و جنگلهای طبیعی و همچنین خالصجات و ابنیه و مستغلاتی که مورد‌احتیاج مؤسسات دولتی می‌باشد و فهرست آن به اطلاع کمیسیونهای مربوطه مجلسین خواهد رسید).
تبصره ۱ – نسبت به آنچه از املاک و اراضی خالصه خوزستان که تا تاریخ تصویب این قانون آباد شده طبق ماده واحده مصوب ۱۶ فروردین ۱۳۱۴و ماده ۵۰ قانون مصوب ۲۰ آبان ماه ۱۳۱۶ اقدام و بعداً هر گونه واگذاری و همچنین نسبت به آنچه از املاک واگذاری سابق در خوزستان که تعهدات و‌شرایط انجام نشده باشد مطابق مقررات این قانون عمل می‌شود.
تبصره ۲ – مزارع و سنگر و قوش عظیم و صحرای داودی به قیمت عادله ارزیابی و به آستان قدس رضوی به فروش خواهد رسید.