نظریه مشورتی شماره ۷/۱۴۰۰/۱۱۸۹ مورخ ۱۴۰۰/۱۲/۲۲
استعلام :
در صورتی که در دعوای مطالبه خسارات ناشی از حوادث رانندگی، مالک خودروی زیان‌دیده تنها شخص مسبب حادثه را طرف دعوای خود قرار دهد و شورای حل اختلاف پس از رسیدگی و با رعایت ماده ۵۰ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب ۱۳۹۵، راننده مسبب حادثه را به موجب رأی غیابی به جبران خسارات وارده محکوم کند و سپس محکوم‌علیه ضمن واخواهی نسبت به رأی غیابی، جلب ثالث به طرفیت شرکت بیمه ایران را نیز تقدیم کند، شورای حل اختلاف نسبت به این دعاوی چه تکلیفی دارد؟ آیا این مرجع می‌تواند به جهت آن‌که صلاحیت رسیدگی به دعوای جلب ثالث را ندارد، حسب ماده ۲۱ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۳۹۴ با فسخ دادنامه واخواسته در خصوص هر دو دعوای اصلی و طاری قرار عدم صلاحیت به شایستگی محاکم عمومی حقوقی صادر کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
«مجلوب ثالث» مذکور در فرض استعلام «شرکت بیمه ایران» است که «شرکت دولتی است»؛ بنابراین با عنایت به بند «ت» ماده ۱۰ و ماده ۲۱ قانون شورای حل اختلاف مصوب ۱۳۹۴ دعوای طاری (جلب ثالث) خارج از صلاحیت ذاتی شورای مذکور است، لذا قاضی شورا باید با قرار عدم صلاحیت پرونده (دعاوی اصلی و طاری) را نزد مرجع قضایی صالح ارسال کند.