نظریه مشورتی شماره ۷/۹۲/۱۲۶۸ مورخ ۱۳۹۲/۰۶/۳۱
۱ـ مقنن در ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ شرایط برخورداری از آزادی مشروط را تصریح نموده و علیرغم تعیین تکلیف ضرر و زیان مدعی خصوصی به شرح بند (پ) این ماده، اشاره‌ای به جزای نقدی در مجازات حبس توأم با جزای نقدی ندارد بنابراین نمی‌توان صدور حکم به آزادی مشروط را منوط به پرداخت جزای نقدی کرد زیرا پس از صدور حکم آزادی مشروط ممکن است محکومٌ‌علیه با استفاده از برخی مقررات مانند تقسیط جزای نقدی در جرائم موضوع قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن مصوب ۱۳۷۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی طبق تبصره ۱ ماده ۳۱ این قانون یا تحمل حبس بدل از جزای نقدی و یا پرداخت آن بتواند از حکم صادر شده (حکم آزادی مشروط) بهره‌مند شود.
۲ـ در فصل هشتم قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ نداشتن سابقه محکومیت حبس, به عنوان شرط استفاده از آزادی مشروط نیامده است بنابراین داشتن سابقه محکومیت به حبس مانع اعطای آزادی مشروط با حصول سایر شرایط مقرر در قانون نیست و تنها ممنوعیت طبق بند (ت) ماده ۵۸ قانون مزبور، مربوط به این است که سابقاً از آزادی مشروط استفاده کرده باشد.