نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۵۸۷ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۲۸
۱- با توجه به مقررات قانون تشکیلات و اختیارات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه مصوب ۱۳۶۳ با الحاقات بعدی، در حال حاضر سازمان مذکور عهدهدار وظایف حاکم شرعی است و به تجویز ماده ۵ همین قانون میتواند برای انجام وظایف خود شخص یا هیأتی از اشخاص متدین و معروف به امانت را به عنوان امین یا هیأت امنا تعیین نماید. در عمل نیز معمولاً قبول و قبض وقف در موقوفات عام فاقد متولی یا مجهولالتولیه، از سوی رئیس اداره اوقاف محل یا نمایندگان وی انجام میشود؛
۲- تحقق عقد وقف منوط به ایجاب و قبول و به قبض دادن عین موقوفه است؛ رعایت قواعد عمومی قراردادها از جمله مطابقت ایجاب با قبول و توالی عرفی ایجاب و قبول، شرط صحت این عقد است. با وجود این، تشخیص بقای ایجاب تا زمان قبول حسب عرف بلد و دیگر اوضاع و احوال با دادگاه است؛
۳- با عنایت به عقد بودن وقف و تبعیت آن از قواعد عمومی، یکی از شرایط لازم برای انعقاد عقد این است که ایجابکننده، هنگام قبول در قید حیات باشد؛ مگر آنکه در قالب وصیت به وقف باشد که در این صورت وصی به نمایندگی از موصی ایجاب وقف مینماید و قبول بعدی با رعایت توالی عرفی موجب تحقق عقد وقف است.