رای وحدت رویه شماره ۵۴ مورخ ۱۳/۱۰/۱۳۵۱

رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
نظر به اینکه از ماده ۲۹۱ قانون امور حسبی که پذیرفته شدن وصیت نامه عادی را مشروط به تصدیق اشخاص ذینفع در ترکه دانسته است ، لزوم تأیید کلیه ورثه استفاده نمی شود و عدم تصدیق بعضی از وراث مانع نفوذ و اعمال وصیت در سهم وراثی که آنرا قبول کرده اند نمی باشد و ماده ۸۳۲ قانون مدنی نیز مؤید این معنی است و بر طبق مواد ۱۲۷۵و۱۲۷۸ قانون مدنی ، اقرار هر کس نسبت به خود آن شخص نافذ و مؤثر است و ملزم به اقرار خود خواهد بود ، رأی شعبه دهم دیوان عالی کشور که وصیت نامه عادی را در سهم وراثی که آنرا تصدیق کرده اند نافذ دانسته ، صحیحاً صادر شده است .
این رأی به موجب ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است .
هیأت عمومی دیوان عالی کشور