رای وحدت رویه شماره ۵۲ مورخ ۱۷/۱۱/۱۳۵۸

رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
منظور از جرائم ومحکومیتهای قتل عمدی که به موجب تبصره ۲ ماده واحده لایحه قانونی عفو عمومی متهمان و محکومان جزایی ومصوب ۱۳/۶/۱۳۵۸ شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران از شمول مقررات ان قانون مستثنی گردیده ، جرائمی است که به مرحله انجام رسیده و منتهی به فوت مجنی علیه شده باشد، بنابراین جرائم و محکومیتهای کسانی که شروع به اجرای جرائم مذکور نموده و قصد ارتکابشان به واسطه موانع خارجی که اراده آنان در آنها مدخلیت نداشته و بی اثر مانده و جنایت منظور واقع نشده است ، در صورتیکه مشمول ماده واحده باشد جزء مستثنیات تبصره محسوب نموده و از تعقیب و مجازات معاف خواهد بود .
این رأی بر طبق ماده واحده مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب تیرماه ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است .
هیأت عمومی دیوان عالی کشور