رای وحدت رویه شماره ۳۸ مورخ ۲۸/۱۰/۱۳۶۰

رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
با توجه به تبصره ماده قانون مربوط به امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب خردادماه ۱۳۳۴ که در آن صراحت دارد به اینکه بهداری می تواند در صورتیکه لاز بداند طبق مقرراتی که از طرف وزارتین بهداری فرهنگ و با تصویب هیأت وزیران وضع خواد شد بر طبق تبصره مزبور عمل نماید ، فلذا در صورت انجام مقدمات و حصول رایط مقرر در تبصره ، وزارت بهداری مخیر در اقدام و عمل به آن بوده ست با توجه به کارت کمک دارو سازی درجه یک خواهانها که حاکی است چون نامبردگان از عهده امتحانات مقرر بر آمده اند کارت مزبور به آنان داده می شود تا با عنوان کمک داروسازی درجه یک در داروخانه ایکه دارای کسؤول مجاز قانونی است کارهای مربوطه به کمک داروسای را انجام دهند و به هیچ وجه مستقلا حق اداره کرن اروخانه را نخواهند داشت و در کارت های مزبور ید و اشاره ای به تبصره ماده ۳ و اعمال شرایط مقرر در آن نشده و در قوانین و آیین نامه های مربوطه هم وظایف و اختیارات کمک داروسازان درجه یک معلومو مشخص گردیده و از مجموع مقررات مزبور این معنی ستتاج نمی شود که دارندگان چنین کارتهایی حق اداره کرد داروخانه ا بدون دخالت مدیر مسول مطلقاً داشته باشند ، بنا به مراتب رأی شعیه چهارم یوان عالی کشور که متضمن همین معنی است نتیجتاً مورد تأیید است .
این رأی بر طبق ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب تیرماه ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است .
هیأت عمومی دیوان عالی کشور