دایر کردن مطب در اماکن مسکونی و ایجاد مزاحمت

اگرچه دایر کردن مطب در منطقه غیرتجاری به وسیله مالک استفاده تجاری محسوب نمی شود ولی هیچگونه دلالتی بر تجویز آن درهرشرایطی ولو با ایجاد مزاحمت ندارد.

نظر به اینکه مطابق ماده ۳ قانون مربوط به مقررات پزشکی و دارویی مصوب سال ۱۳۳۴ و اطلاق بعدی شغل مامایی فرد صرف پزشکی باشد و با عنایت به اینکه مطابق حکم ماده واحده قانون محل تاسیس مطب مصوب سال ۱۳۶۶ فعالیت صاحبان حرف پزشکی در اماکن مسکونی بلامانع است و تبصره ذیل بند ۲۴ ماده ۵۵ قانون شهرداری ها هم مبین همین معنی است و با عنایت به اینکه قانونگذار با توجه به خصوصیات ذاتی این مشاغل از قبیل داشتن در باب رجوع و ارایه خدمات عمومی که در نتیجه ان رفت و امد به حل مطب است انشای قانون نموده است و از طرفی مواردی که به عنوان تخلف به شاکی نسبت داده شده همان مواردی است که ناشی از طبع کار مامایی است با این اوصاف رای موصوف از نظر این شعبه منطبق با قانون نمی باشد و لذا رای به نقض ان صادر و اعلام می گردد و مقررات که پرونده در اجرای ماده ۶۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان به شعبه صادر کننده رای جهت رسیدگی مجدد ارسال شود این رای ظرف مهلت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری است.
رییس شعبه ۳ دیوان عدالت اداری – واحدی

هرچند براساس ذیل تبصره بند ۲۴ ماده ۵۵ قانون شهرداریها دایر کردن مطب در منطقه غیرتجاری به وسیله مالک استفاده تجاری محسوب نمی شود ولی هیچگونه دلالتی بر تجویز آن در هر شرایطی ولو با ایجاد مزاحمت ندارد و بموجب بند ۲۰ ماده مذکور نظارت و مراقبت از مشاغل مزاحم و جلوگیری از ایجاد چنین اماکن از وظایف شهرداری می باشد و ایجاد مطب در واحد مسکونی متعلق به مشارالیها با عنایت به نتایج حاصله از بررسی مسیولین امر و اعلام شکایت مجاورین ایجاد مزاحمت نموده و رای معترض عنه وفق مقررات تشخیص لذا با استناد ماده ۷۱ قانون تشکیلات وآیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته به شماره ۱۵۵۱- ۱۳۹۳/۷/۱۵ حکم به رد شکایت شاکیه صادر و اعلام می گردد. رای صادره قطعی است.
مستشاران شعبه ۸ تجدید نظر دیوان عدالت اداری
سید کاظم موسوی – غلامرضا مولابیگی