قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران – ماده ۱۱۰
ماده ۱۱۰ – مرخصی – وضع کارکنانی است که به مدت معین و به طور مجاز، بهیکی از صور زیر در محل خدمت حضور نداشته باشند:
الف – مرخصی استحقاقی – کارکنان اعم از پایور، وظیفه و پیمانی حق استفاده از پروز مرخصی سالانه را با استفاده از حقوق و مزایای مربوط دارا میباشند، مدتمرخصی در محلهای بد آب و هوا و محروم چهل و پنج روز خواهد بود.
ب – مرخصی استعلاجی – کارکنانی که به علت بیماری قادر به خدمت نمیباشند،میتوانند با تجویز مراکز درمانی ذیربط حداکثر تا چهار ماه در سال با
حقوق و مزایا از اینمرخصی استفاده نمایند.
ج – مرخصی اضطراری – کارکنانی که استحقاق مرخصی سالیانه را نداشته لکناضطراراً نیاز به مرخصی دارند میتوانند حداکثر به مدت پانزده روز مرخصی استحقاقیسال بعد استفاده نمایند.
د – مرخصی بدون حقوق – کارکنان در شرایط خاص و ضروری میتوانند حداکثرجمعاً سه سال در طول خدمت از مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند این مدت از لحاظ حقوق و ترفیعات و بازنشستگی جزء سنوات خدمتی محسوبنمیگردد.
هـ – مرخصی تشویقی – به مقتضای ابراز لیاقت و شایستگی میتوان حداکثر تا سیروز در طول سال به کارکنان مرخصی تشویقی با حقوق و مزایا اعطاء نمود.
و – مرخصی حج – کارکنان در طول خدمت میتوانند برای یکبار جهت انجام حجتمتع از بیست و پنج روز مرخصی با حقوق و مزایا استفاده کنند.
تبصره ۱ – مرخصی استحقاقی کارکنان در طول دورههای آموزشی طبق مقرراتمندرج در اساسنامه مراکز آموزشی نیروی انتظامی خواهد بود.
تبصره ۲ – مرخصی دوران بارداری و شیردهی کارکنان زن مطابق با مقرراتاستخدام کشوری خواهد بود.
تبصره ۳ – شرایط و نحوه استفاده از مرخصیهای مذکور، تعیین محلهای بد آب وهوا و محروم، موضوع بند (الف) این ماده و حدود اختیارات فرماندهان و رؤسا در اعطایمرخصیها با لحاظ مقررات این قانون مطابق با آئیننامه مرخصیهای نیروهای مسلحخواهد بود.
تبصره ۴ – در شرایط جنگی و بسیج همگانی و در مواقعی که ضرورت ایجابمینماید، اعطای مرخصی و مدت آن تابع شرایط مندرج در این ماده نبوده و درآئیننامهای که به وسیله نیروی انتظامی تهیه و ازطریق ستاد کل به تصویب فرماندهی کلقوا میرسد، مشخص خواهد شد.
تبصره ۵ – از تاریخ تصویب این قانون استفاده حداقل از نصف مرخصی استحقاقیسالانه اجباری است و درصورت عدم استفاده، جزء مرخصیهای ذخیره شده محسوبنخواهد شد.