آیین نامه تعیین حدود صلاحیت ماماهای کارشناس و کارشناس ارشد – ماده ۱

ماده ۱- تعریف ماما
ماما به شخصی اطلاق می‌شود که تحصیلات مامایی را در حد کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکترا برابر مقررات در مراکز آموزش داخلی و خارجی به پایان رسانیده و موفق به اخذ مدرک تحصیلی از مراکز معتبر مورد تائید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شده باشد. او قادر است خدمات بهداشت باروری را (از تولد تا سالمندی) به زنان، خانواده و جامعه ارائه نماید و موجب ارتقای سلامت مادر، نوزاد و در نهایت جامعه گردد. وی می تواند با ارائه اقدامات اورژانس در نبود پزشک و ارجاع به موقع، به نجات جان مادر و نوزاد کمک نماید. همچنین می‌تواند به عنوان محقق، مجری یا همکار طرح تحقیقاتی به امر مدیریت و پژوهش در کار حرفه‌ای خود بپردازد. ماما می تواند خدمات مامایی را با توجه به حدود شرح وظایف در بیمارستان‌ها، درمانگاهها، واحدهای بهداشتی، مراکز مشاوره مامائی، منازل، دفاتر کار مامایی و سازمانها ارایه دهد.
با عنایت به تعریف فوق، ماما موظف است در حیطه شرح وظایف ذیل در جایگاه خود انجام وظیفه نماید.
تبصره ۱: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌تواند بنا به نیاز سیستم شبکه و واحدهای تابعه، زیر نظر مدیریت شبکه، متخصصین زنان و مامایی،کارشناسان و کارشناسان ارشد مامایی از وجود کاردان‌های مامایی استفاده خدمتی مورد نیاز را به عمل آورد.
تبصره۲: ماما موظف است ضمن تشخیص موارد غیرطبیعی در فرآیند مراقبتها، مددجو را به پزشک متخصص ارجاع دهد. مسئولیت پیگیری پس خوراند و ادامه مراقبت‌ها بنا به توصیه‌های پزشک مربوطه به عهده وی می باشد.
تبصره ۳: ماما باید در ارایه کلیه خدمات خود استانداردهای شغلی، حدود وظایف و اخلاق حرفه‌ای در حقوق بیمار را رعایت نماید. در این آئین نامه به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی “وزارت” ، پزشک متخصص زنان و زایمان “پزشک” ، آخرین دستورالعمل های صادره از وزارت بهداشت “دستورالعمل” گفته می شود.