لایحه قانونی خدمت نیروی انسانی درمانی و بهداشتی مصوب ۵۸.۹.۲۴ – ماده ۱
ماده ۱ – به منظور استفاده کامل از وجود نیروی انسانی در امر بهداشت و درمان، از تاریخ تصویب این قانون کلیه افراد ایرانی فوق دیپلمه و بالاتر که در سال ۱۳۵۸ و بعد از آن، در داخل و یا خارج کشور فارغ التحصیل می شوند و به اعتبار مدرک تحصیلی یا تخصص خود، در عداد ارائه کنندگان خدمات درمانی و بهداشتی قرار می گیرند و خدمت آنان مورد احتیاج وزارت بهداری و بهزیستی اعلام می شود مکلفند مدت سه سال در مناطق محروم و نیازمند کشور خدمت کنند.
تبصره ۱ – کسانی که پیش از سال ۱۳۵۸ در رشته های موضوع ماده ۱ این قانون فارغ التحصیل شده اند در صورت داوطلبی می توانند با اجرای خدمت موضوع این قانون، از مزایای آن بهره مند شوند.
تبصره ۲ – فارغ التحصیلان اناث مشمول با کسر مدت قانونی خدمت زیر پرچم ملزم به انجام خدمت موضوع این قانون خواهند بود. زنان شوهردار از شمول این قانون مستثنی هستند مگر آن که خود داوطلب انجام خدمت موضوع این قانون باشند.