بیمه و مسئولیت مدنیقانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور

قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور – ‌ماده ۷

‌ماده ۷ – کلیه دستگاه‌ها و سازمانهای دولتی و وابسته به دولت کمیته امداد امام خمینی (‌ره) و اشخاص حقیقی و حقوقی در انتخاب سازمان و یا‌شرکتهای بیمه‌گر برای عقد قراردادهای بیمه خدمات درمانی در چهارچوب موازین و مفاد این قانون مخیر می‌باشند و تشکیل سازمان بیمه خدمات‌درمانی نافی این حق و اختیار نخواهد بود.
‌تبصره ۱ – دستگاه‌های مشمول قانون تأمین اجتماعی و سازمان خدمات درمانی برای انعقاد قراردادهای بیمه خدمات درمانی با سازمانها و یا‌شرکتهای بیمه‌گر موظفند طرح پیشنهادی خود را به سازمان تأمین اجتماعی و سازمان خدمات درمانی حسب مورد ارائه و مجوز لازم را از سازمانهای‌مذکور دریافت نمایند.
‌در صورتی که سازمان تأمین اجتماعی و یا سازمان خدمات درمانی با طرح پیشنهادی موافقت ننمایند و این امر مورد اعتراض پیشنهاددهنده باشد،‌مراتب جهت تصمیم‌گیری نهایی به شورای عالی منعکس خواهد شد.
‌تبصره ۲ – دستگاه‌های موضوع تبصره ۱ به استثنای کمیته امداد امام خمینی (‌ره) موظفند دو نهم سهم درمان یا حق سرانه درمان را حسب مورد در‌اختیار سازمان تأمین اجتماعی و یا سازمان خدمات درمانی قرار دهند تا برای تداوم استفاده بیمه شده از خدمات درمانی در دوران مستمری‌بگیری‌ذخیره شود.
‌تبصره ۳ – آیین‌نامه اجرایی این ماده حداکثر ظرف چهار ماه به پیشنهاد مشترک سازمان تأمین اجتماعی و سازمان خدمات درمانی و تأیید شورای‌عالی به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
‌تبصره ۴ – کمیته امداد امام خمینی (‌ره) علاوه بر سازمانها و شرکتهای بیمه‌گر دولتی می‌تواند با مؤسسات خدمات درمانی انعقاد قرارداد نماید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *