قانون مدنی – ماده ۶۳۵

ماده ۶۳۵ – عاریه عقدی است که بموجب آن احد طرفین به طرف دیگراجازه می دهد که از عین مال او مجانا منتفع شود.
عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند.