نظریه مشورتی شماره ۱۸۴۸-۹۵-۷ مورخ ۱۳۹۵/۰۸/۰۵

استعلام :
به موجب تبصره۳ ماده پنج قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی چگونگی برقراری وصول عوارض مصوب سال ۸۱ موسوم به قانون تجمیع عوارض کلیه قوانین و مقررات مربوط به اعطای تخفیف و معافیت از پرداخت عوارض شهرداری ملغی گردید به همین دلیل در سال ۸۶ قانون صدور مجوز احداث بنا پروانه ساختمانی بر و کف مدارس و حوزه¬های علمیه تصویب و ابلاغ گرید که به موجب آن صرفاً مدارس و حوزه¬های علمیه از پرداخت عوارض معاف شدند قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۷۸ در تبصره ۳ ذیل ماده ۵۰ کلیه قوانین و مقررات مربوطه به اعطای تخفیف یا معافیت از پرداخت عوارض وجوه شهرداری¬ها را ملغی اعلام کرد مع الوصف معافیت واحدهای آموزشی تا سال۹۰ در قانون بودجه از جمله ماده ۱۱۲ قانون مذکور پیش¬ بینی گردید لیکن در قوانین بودجه سال¬های بعد این معافیت حذف گردید با عنایت به اینکه قانون بودجه برنامه مالی دولت برای یک¬سال می¬باشد وعدم پیش بینی معافیت موصوف در قوانین بودجه سال¬های بعد از۹۰ و توجهاً به ماده ۱۸۱ قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه که تصریح دارد هر گونه تخفیف بخشودگی حقوق و عوارض شهرداری¬ها توسط دولت و قوانین مصوب منوط به تأمین آن از بودجه عمومی سالانه کشور است در غیر این صورت بخشودگی و تخفیف حقوق و عوارض شهرداری ممنوع است که تماماً دلالت بر عدم معافیت دادرس دارد و به عبارتی در آخرین قانون حاکم بر معافیت عوارض شهرداری¬ها قانونگذار اصل را بر عدم معافیت اشخاص از پرداخت حقوق و عوارض شهرداری¬ها گذارده و در موارد استثنائی در صورت تأمین اعتبار در بودجه عمومی آن را مجاز اعلام می¬دارد علیهذا خواهشمند است با عنایت به مراتب معروضه ارشاد فرمایند. ۱-آیا قانون صدور مجوز احداث بنا (ساختمان و بر و کف) مصوب سال۸۶ با توجه به قوانین موخرالتصویب مذکور همچنان در مورد موارس و حوزه¬های علمیه معتبر و لازم الاجرا است؟ ۲-در فرضی که همچنان معتبر باشد آیا صرفاً شامل مدارس مصرح در قانونی است یا با تفسیر موسع قابلیت تسری به فضاهای غیر از مدارس که در اختیار وزارت آموزش و پرورش همچون کانون¬های فرهنگی تربیتی و یا ورزشی می¬باشد را دارد.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
۱- نظر به این که به موجب ماده ۵۲ قانون مالیات برارزش افزوده مصوب ۱۳۸۷ با اصلاحات بعدی از تاریخ لازم¬الاجرا شدن قانون مذکور، قوانین ومقررات خاص و عام مغایر با قانون صدرالاشاره لغو گردیده و از طرفی برابر تبصره ۳ ماده ۵۰ قانون مارالذکر، به صراحت قوانین و مقررات مربوط به اعطاء تخفیف یا معافیت از پرداخت عوارض یا وجوه به شهرداری ها و دهیاری ها را ملغی اعلام نموده است، بناء علیهذا، علیرغم آنکه «ماده واحده صدور مجوز احداث بنا (پروانه ساختمان وبروکف) برای فضاهای آموزشی مصوب ۱۳۸۶» قانون خاص بوده، با تصویب و لازم الاجرا شدن قانون مالیات بر ارزش افزوده که مؤخر بر ماده واحده مرقوم می باشد، ماده واحده یادشده منسوخ تلقی می گردد و قابل استناد نمی باشد. وفق تبصره ذیل ماده ۱۸۱قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۹ «هرگونه تخفیف، بخشودگی حقوق و عوارض شهرداری ها توسط دولت و قوانین مصوب منوط به تأمین آن از بودجه عمومی سالانه کشور است». شایسته ذکر است به موجب ماده واحده قانون اصلاح ماده ۲۳۵ قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۸/۱۲/۹۴، قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۵/۱۰/۸۹ تا پایان سال ۱۳۹۵ تمدید و با تصویب برنامه ششم توسعه و ابلاغ آن، ملغی الاثر می شود. ۲- با توجه به پاسخ سؤال اول، پاسخ سؤال دوم روشن است.