نظریه مشورتی شماره ۲۸۷۸/۹۶/۷ مورخ ۱۵۳۲-۱۶/۱۰-۹۶
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
مقررات مواد ۲۳۲ و ۲۳۳ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ در خصوص وصول دیه و ضرر و زیان ناشی از جرم از محل بیمه‌نامه، ناظر به مواردی است که به لحاظ وجود حکم قطعی علیه شرکت بیمه‌گر و یا اقدام ارادی از سوی شرکت بیمه‌گر در پرداخت خسارت، امکان وصول محکوم‌به یادشده از بیمه فراهم باشد، بنابراین، در صورت فقدان حکم قطعی علیه شرکت بیمه‌گر و عدم اقدام ارادی از سوی شرکت یا د شده، موضوع از شمول مقررات صدرالذکر خارج است و در این خصوص تفاوتی نمی‌کند که محکوم‌علیه پزشک یا راننده‌ای باشد که مسؤولیت مدنی خود را بیمه نموده است