آیین‌نامه تعیین مصادیق عملی شهید و خانواده‌های شاهد – ماده ۲
ماده ۲- افرادی که مشمول هر یک از بندهای زیر شده یا می‌شوند شهید تلقی می‌شوند:
۱- رزمندگانی که در زمان جنگ در مناطق عملیاتی توسط دشمن کشته می‌شوند.
۲ ـ رزمندگانی که در خط مقدم نبرد با دشمنان خارجی فوت می‌کنند.
۳ ـ افرادی که به دست دشمنان نظام کشته یا ترور می‌شوند.
۴ – کارکنان نیروهای مسلح و وزارت اطلاعات که در حال شرکت در مأموریت مبارزه با اشرار، قاچاقچیان،سارقان مسلح و اعضای گروههای ضد انقلاب توسط آنها کشته می‌شوند.
۵- کارکنان نیروهای مسلح و وزارت اطلاعات که در هرگونه مأموریت شناسایی رزمی‌یا ویژه و عملیات جنگی‌یا بر اثر کمین توسط دشمن یا ضدانقلاب کشته می‌شوند.
تبصره – تشخیص مأموریتهای موضوع این بند برای عملیاتهای اطلاعاتی و امنیتی کشور، وزارت اطلاعات وبرای مأموریتهای اطلاعاتی، عملیاتی و امنیتی خاص نیروهای مسلح برعهده ستاد کل نیروهای مسلح است.
۶ – کارکنان وزارت اطلاعات و نیروهای مسلح که به سبب عضویت در آنها توسط دشمنان نظام کشته می‌شونداعم از آن که در ایام خدمت یا غیرخدمت باشند.
۷ – کارکنان نیروهای مسلح که حین انجام وظیفه، در حملات زمینی، هوایی یا دریایی دشمن کشته می‌شوند.
۸ – افرادی که حین مأموریت در زمان جنگ در حملات زمینی،هوایی یا دریایی دشمن کشته می‌شوند.
۹ – محافظان شخصیتها و اماکن و اعضای گارد امنیت پرواز که در حال مأموریت توسط ضد انقلاب کشته‌می‌شوند.
۱۰ – کارکنان نیروی مقاومت بسیج و نیروی انتظامی‌که براساس قانون حمایت قضایی از بسیج – مصوب۱۳۷۱- هنگام برخورد با جرایم مشهود در حین انجام وظیفه کشته می‌شوند.
۱۱- افرادی که به تشخیص دادگاه صلاحیتدار در حال انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر توسط‌مرتکبان جرایم مشهود کشته می‌شوند.
۱۲ – کارکنان وزارت اطلاعات و نیروهای مسلح که در حین اسارت دشمن یا در گروگان ضدانقلاب، مخالفان‌نظام ،اشرار،سارقان مسلح،قاچاقچیان یا سایر تبهکاران تحت تعقیب کشته می‌شوند .
۱۳- افرادی که به سبب مأموریت در حال خنثی سازی مواد منفجره،شیمیایی و سایر سلاحهای جنگی وپاکسازی میدان مین کشته می‌شوند.
۱۴- مجروحان و جانبازانی که براساس نظریه کمیسیون پزشکی ذی‌ربط فوت آنها به سبب جراحات وصدمات ناشی از مجروحیت تشخیص داده شود.
۱۵ – کلیه افرادی که مقام معظم رهبری آنها را در فرمان خاص مصداق شهید تلقی نمایند.