قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران – ماده ۱۰۸
ماده ۱۰۸ – پرسنلی که یک یا چند عضو خود یا بخشی از آن را برای همیشه از دست دهند، یا بیش از یک سال به منظور درمان بستری گردند، و یا‌به علت فقدان سلامتی، تمام یا بخشی از توان کاری خود را از دست بدهند و تا یک سال کارآیی خود را به دست نیاورند، چنانچه در یکی از موارد‌مذکور در ماده فوق این وضعیت برای آنان به وجود آمده باشد جانباز و در سایر موارد معلول شناخته می‌شوند. جانبازان و معلولین از نظر وضعیت خدمتی مشمول یکی از بندهای زیر خواهند شد:
الف – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارآیی از دست رفته ایشان جزئی بوده و امکان ادامه خدمت بدون مشقت برای‌آنان وجود داشته باشد به خدمت ادامه خواهند داد.
ب – پرسنلی که خسارات وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارایی از دست رفته ایشان در حدی باشد که ادامه خدمت برای آنان توأم با مشقت‌باشد لکن شخصاً مایل به ادامه خدمت باشند به خدمت ادامه می‌دهند و در صورت عدم تمایل بازنشسته می‌گردند.
ج – پرسنلی که خسارت وارده بر عضو یا اعضاء آنان و یا میزان کارایی از دست رفته ایشان در حدی باشد که امکان ادامه خدمت را از آنان سلب‌نماید و پرسنلی که بیش از یک سال بستری باشند بازنشسته می‌گردند.
تبصره ۱ – تشخیص تطبیق وضعیت پرسنل با این ماده و بندهای آن از نظر پزشکی بر عهده کمیسیون عالی پزشکی می‌باشد.
تبصره ۲ – پرسنلی که بر اساس این ماده بازنشسته می‌گردند چنانچه حداکثر تا ۵ سال پس از بازنشستگی سلامت خود را به نحوی بازیابند که به‌تشخیص کمیسیون عالی پزشکی امکان ارجاع شغل به آنان وجود داشته باشد در صورتی که واجد صلاحیت اعاده به خدمت باشند با تمایل شخصی و‌با تصویب مقامات مذکور در ماده ۷۸ این قانون با درجه یا رتبه قبل از بازنشستگی به خدمت اعاده می‌گردند.