آیین نامه اجرایی بند (۵) جزء (ب) ماده واحده قانون اصلاح تبصره (۲) الحاقی ماده (۷۶) قانون اصلاح مواد (۷۲) و(۷۷) و تبصره ماده (۷۶) قانون تأمین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده (۷۶) مصوب ۱۳۷۱ – مصوب۱۳۸۰ – ماده ۱۳
ماده ۱۳ – نحوه توالی و تناوب اشتغال در مشاغل سخت و زیان‌آور:
۱ـ ایام زیر چنانچه در فواصل اشتغال به کارهای سخت و زیان آور واقع شود، به عنوان
سابقه اشتغال در کارهای سخت و زیان‌آور محسوب می‌گردد.
الف – تعطیلات هفتگی.
ب – تعطیلات رسمی.
ج- ایام استفاده از مرخصی استحقاقی.
د- ایام استفاده از مرخصی بابت ازدواج یا فوت همسر، پدر، مادر و فرزندان به مدت ۳
روز با دریافت دستمزد در مورد مشمولان قانون کار.
هـ – ایام استفاده از مرخصی استعلاجی یا استراحت پزشکی اعم از اینکه حقوق ایام
مزبور توسط کارفرما پرداخت شود و یا اینکه بیمه شده از غرامت‌دستمزد ایام بیماری
استفاده کرده است.
۲ – ایام و موارد زیر چنانچه در فواصل اشتغال بیمه شده به کارهای سخت و زیان آور
واقع شود موجب زایل شدن توالی اشتغال وی در کارهای سخت‌و زیان آور نمی‌گردد.
الف – ایام خدمت وظیفه سربازی(دوران ضرورت و احتیاج)مشروط بر اینکه بیمه شده
حداکثر تا دو ماه پس از پایان خدمت به کار سابق خود برگشته و‌یا اینکه در کار
دیگری که سخت و زیان آور شناخته شده مشغول به کار شده باشد و همچنین ایام آماده به
خدمت.
ب – دوران توقیف بیمه شده در صورتیکه منتهی به محکومیت وی نگردد و یا اینکه
کارفرما بر اساس تکلیف قانونی حقوق دوران مزبور را به بیمه شده‌پرداخت نماید.
ج – ایام حالت تعلیق که به واسطه عوامل قهریه طبیعی و یا حوادث و مخاطرات اجتماعی
(مانند سیل، زلزله جنگ و آتش‌سوزی) که خارج از اراده‌کارفرما و بیمار شده بوده و
در نتیجه آن کارگاه به طور موقت تعطیل می‌گردد.
د-ایام استفاده از مقرری بیمه بیکاری مشروط بر اینکه بیمه شده قبل از اتمام و یا
بلافاصله پس از اتمام دوره مزبور در مشاغلی که سخت و زیان‌آور‌شناخته شده مشغول به
کار شده یا طبق این آیین‌نامه بتواند بازنشسته شود.
هـ – ایام خدمت در جبهه که به تایید مراجع ذیصلاح رسیده باشد.
و – دوران اسارت یا محکومیت سیاسی که بیمه شده بر اساس آن به عنوان آزاده شناخته
شده باشد.
ز – ایام بلاتکلیفی بیمه شده که مستند به آرای صادره از سوی هیأت‌های حل اختلاف و
یا سایر مراجع قانونی منجر به پرداخت حقوق ایام مزبور شده‌باشد.
ح – ایام استفاده از غرامت دستمزد ایام بیماری که در فاصله زمانی ۱۳۵۴.۵.۱۰ تا
۱۳۵۹.۴.۱ واقع شده باشد.
ط – غیبت غیرموجه حداکثر به مدت ۱۰ روز در سال در مورد کارگاههای مشمول قانون کار
یا بر اساس مقررات انضباطی، تخلفاتی و یا استخدامی‌مربوط در کارگاههای غیرمشمول
قانون کار که منجر به اخراج، انفصال موقت یا دایم نشده باشد.
۳ـ ایام و موارد ذیل چنانچه در فواصل اشتغال بیمه شده به کارهای سخت و زیان‌آور
واقع شود توالی اشتغال او را از بین برده و موجب تناوب اشتغال‌وی می‌گردد.
الف – استفاده از مرخصی بدون حقوق به هر منظور و تحت هر عنوان.
ب – اخراج، استعفا، انفصال و بازخریدی
ج – غیبت غیرموجه بیش از ۱۰ روز در هر سال در کارگاههای مشمول قانون کار یا بر
اساس مقررات انضباطی، تخلفاتی و یا استخدامی مربوط در‌کارگاههای غیر مشمول قانون
کار که منجر به اخراج، انفصال موقت و یا دایم شده باشد.
د – اشتغال در کارها و مشاغل عادی.
هـ – اشتغال در حرف و مشاغل آزاد.
و – بیمه اختیاری.
ز- بیکاری بدون دریافت مقرری بیکاری.
ح – سایر موارد مشابه.