قانون فروش خالصجات مصوب ۳۰ آبان ماه ۱۳۳۴ – ماده ۶
ماده ۶ – عرصه ساختمانهای رعیتی با فضای متناسب به تشخیص کمیسیون فروش و عرصه باغچه‌ها تا میزان یک هزار متر مربع بلاعوض و به‌صاحبان و متصرفین آنها مشروط بر این که در همان ده شخصاً ساکن باشند واگذار و مازاد آن در صورت تصویب کمیسیون فروش و تقسیم جزو سهم‌زمین زراعتی همان دهقان محسوب خواهد شد.
اعیانی و ساختمانهای رعیتی نیز در دهاتی که متعلق به دولت باشد بلاعوض به ساکنین فعلی ساختمانها واگذار خواهد شد.
تبصره ۱ – زارعینی که حاضرند طبق مقررات این قانون اراضی را که به آنها واگذار می‌شود بهای آن را نقداً پرداخت نمایند به میزان صدی سی از‌بهای ارزیابی شده به آنها تخفیف داده خواهد شد. ولی اراضی مراکز بخشها و شهرها مشمول مقررات این ماده و تخفیف نخواهد بود.
تبصره ۲ – کلیه بدهی کشاورزان خالصه بابت مساعده و بهره مالکانه که زارع و ساکن خالصه هستند و همچنین بدهی کشاورزان املاک واگذاری که‌به بنگاه خالصه بدهکار هستند تا سال ۱۳۳۳ بخشوده می‌شود.
تبصره ۳ – در میاندوآب مشمولین ماده ۶ در صورتی که بابت قیمت ساختمانهای رعیتی قبلاً وجوهی به بنگاه خالصجات از اول سال ۱۳۳۳ به این‌طرف تأدیه نموده باشند وجوه مزبور بابت اقساط زمین زراعتی که به آنها فروخته می‌شود احتساب خواهد شد.