قانون مربوط به اصلاحات اراضی مصوب ۲۴ اسفند ماه ۱۳۳۸ – ماده ۱۹
ماده نوزدهم – زمینهایی که بنا به مقررات این قانون تقسیم میشود به رییس خانوار انتقال داده میشود و در واگذاری اراضی از لحاظ تقدم ترتیبزیر رعایت میشود:
الف – زارعین هر ده که در همان زمین به زراعت مشغولند و مقیم ده باشند.
ب – وراث زارعینی که حداکثر یک سال قبل از شروع تقسیم در آن منطقه فوت کرده باشند.
پ – کشاورزانی که کمتر از حداقل معین شده برای هر منطقه طبق ماده ۲۱ زمین دارند.
ت – کسانی که دانشکدهها و دبیرستانهای کشاورزی و دامپزشکی و دانشسرای کشاورزی یا دورههای حرفهای کشاورزی را که از طرف دولت بهرسمیت شناخته شده یا بشوند طی نموده و دارای زمین نیستند و یا کمتر از حداقل معینه برای منطقه طبق ماده ۲۱ زمین دارند.
ث – کمک کشاورزان مقیم منطقه تقسیم.
ج – افرادی که داوطلب به کار کشاورزی باشند.
تبصره ۱ – در تقسیم زمین به هر یک از طبقات مندرج در این ماده کسانی که تعداد اولادشان بیشتر است مقدم خواهند بود و در صورت تساویشرایط قرعهکشی خواهد شد.
تبصره ۲ – اشخاصی که بیش از حداقل معینه برای هر منطقه طبق ماده ۲۱ زمین دارند و مشمولین قانون راجع به منع مداخله وزراء و نمایندگانمجلسین و کارمندان در معاملات دولتی و کشوری مصوب ۲۲ دی ماه ۱۳۳۷ مجلسین حق گرفتن زمینهای مورد تقسیم از طرف دولت را ندارند مگر درصورت استعفای از کار خود و اشتغال به کشاورزی و سکونت در ده.
مالکینی که از مقررات بند ۷ و ۸ ماده ۳ قانون استفاده مینمایند از این تبصره مستثنی میباشند.