قانون مربوط به اصلاحات اراضی مصوب ۲۴ اسفند ماه ۱۳۳۸ – ماده ۲۱
ماده بیست و یکم – به هر یک از اشخاصی که طبق ماده ۱۹ حائز شرایط دریافت زمین باشند طبق آیین‌نامه‌ای که به تصویب هیأت عالی اصلاحات‌ارضی خواهد رسید بنا به مقتضیات منطقه و با در نظر گرفتن نوع زراعت – موقعیت زمین – جنس خاک به میزانی که برای زندگی یک خانوار کشاورز و‌نیروی کار افراد آن خانوار حتی‌الامکان کافی باشد زمین واگذار می‌گردد حداقل مساحت زمین برای هر خانوار در هر منطقه بنا به پیشنهاد کمیسیون‌اصلاحات ارضی استان و تصویب هیأت عالی اصلاحات ارضی تعیین خواهد شد.
تبصره ۱ – زمینهای آبی طبق مقررات این قانون با حقابه مربوطه از قنات یا رودخانه و غیره به زارع منتقل خواهد شد و میزان حقابه هر زمین آبی از‌کل منبع آب مربوط با در نظر گرفتن آیش طبق عرف محل خواهد بود و در مورد قنات مالکیت مشاع آن نیز به نسبت به سهم حقابه آن زمین به کشاورز‌تحویل گیرنده زمین انتقال خواهد یافت زمینهای آبی که از رودخانه مشروب می‌شود مالکیت مشاع مجاری و انهار و حقابه نسبت به زمین مربوطه به‌کشاورز تحویل گیرنده زمین منتقل خواهد گردید و مراقبت و نگهداری و تعمیر و اصلاح کلیه این قبیل منابع به عهده شرکت تعاونی مربوطه خواهد بود‌و مادام که شرکت تعاونی تشکیل نشده است وزارت کشاورزی آیین‌نامه مربوط به حفظ و نگاهداری قنوات را تهیه و به تصویب هیأت عالی اصلاحات‌ارضی خواهد رسانید.
تبصره ۲ – هر گاه بعضی از زمینهای آبی به مالکیت مالک یا مالکین باقیمانده و قسمتی به زارع یا زارعین طبق مقررات این قانون انتقال یابد و به‌طور کلی در هر ملکی که مشاع باشد اداره امور قنات یا قنوات یا چاه عمیق یا انهار که اراضی مزروعی از آن مشروب می‌شود به عهده اکثریت ملکی‌مالکین است که به امانت از طرف عموم مالکین آن را اداره نماید ولی عموم مالکین آن اراضی مزروعی باید مخارج آن را به نسبت سهم خود بپردازد والا‌به وسیله بخشدار محل به تقاضای اکثریت ملکی مالکین با نظارت اداره کشاورزی محل یا نماینده وزارت کشاورزی از محصول ملک در سر خرمن‌وصول می‌شود.