قانون مربوط به اصلاحات اراضی مصوب ۲۴ اسفند ماه ۱۳۳۸ – ماده ۳۰
ماده سی و یکم – در دهاتی که زمین بین کشاورزان تقسیم می‌شود در مورد خانه مسکونی و ابنیه از قبیل طویله – انبار و غیره که در تصرف زارعین‌است به ترتیب زیر عمل می‌شود:
الف – هر گاه عرصه و اعیانی ابنیه مزبور متعلق به مالک باشد عرصه مجاناً به زارع واگذار می‌شود و اعیانی ارزیابی و چنانچه بهای آن از بیست‌هزار ریال بیشتر باشد مازاد بر بیست هزار ریال طبق ماده ۱۸ از زارع دریافت و طبق ماده ۱۴ به مالک پرداخت خواهد شد و کشاورزان می‌توانند به نام‌خود تقاضای صدور سند مالکیت بنمایند و اگر اعیانی متعلق به زارع باشد مجاناً به زارع واگذار خواهد گردید.
ب – در مورد مسکن کشاورزانی که مالک قسمتی از زمین این دهات می‌شوند طبق بند (الف) این ماده رفتار می‌شود و چنانچه مالک بخواهد‌عرصه و اعیانی این ابنیه را برای خود نگاهدارد مکلف خواهد بود به قدر لزوم به تشخیص کمیسیون اصلاحات ارضی استان، اراضی مجاور قسمت‌مسکونی ده برای ایجاد ساختمان به بهایی که از طرف کمیسیون ارزیابی معین می‌شود در اختیار کشاورز بگذارد و معادل هزینه ایجاد اعیانی مشابه با‌آنچه قبلاً متعلق به کشاورز بوده به او بپردازد.
تبصره – در دهاتی که مشمول مقررات انتقال و تقسیم نیستند و یا قسمتی از آن مشمول و قسمت دیگر در مالکیت مالک باقی می‌ماند مالک‌موظف است زمین مورد لزوم را به تشخیص کمیسیون اصلاحات ارضی استان برای ساختن مسکن و محل نگاهداری دام و انبار محصول به محوطه‌مربوطه و یا خانه مناسب در اختیار زارع ملک خود به طور مجانی بگذارد.