آیین نامه اجرایی حمایت از شهود و مطلعان – ماده۱
ماده۱ـ اصطلاحات مذکور در این آیین نامه به معانی زیر می باشد:
الف) بیم خطر: هرگونه احتمال خطر در مورد شاهد یا مطلع به طوری که در صورت عملی شدن آن، موجب بروز صدمه یا ضرر حداقل یک مورد از موارد مذکور در بندهای (ب) تا (ت) این ماده به شاهد یا مطلع یا اعضاء خانواده آنها گردد، به نحوی که احتمال خطر با توجه به مواردی مانند نوع خطر، موضوع خطر و شخصیت شاهد و مطلع و ایجادکننده خطر به طور متعارف، قوی باشد.
ب) خطر جانی: هرگونه خطر وارد شدن صدمه به تمامیت جسمانی
پ) خطر حیثیتی: هرگونه خطر وارد شدن صدمه به تمامیت معنوی، اعم از آبرو یا اعتبار
ت) ضرر مالی: هرگونه صدمه به اموال یا حقوق مالی
ث) خانواده: اقربای نسبی و سببی تا درجه دوم از طبقه دوم
ج) تدابیر: اقدامات مذکور در فصل دوم تا ششم این آیین نامه
چ) قانون: قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۴/۱۲/۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی
تبصره۱ـ در تمامی موارد مذکور در بندهای ب تا ت، صدمه و ضرر حسب مورد اعم است از این که قابل جبران یا غیرقابل جبران، موقت یا دائم، قابل درمان یا غیرقابل درمان باشد.
تبصره۲ـ مقام قضایی در تعیین تدابیر باید به شرایط طرفین دعوی، شاهد، مطلع و سایر موارد از جمله میزان خطر، محل استماع شهادت، شرایط سنی و مزاجی شاهد یا مطلع توجه نماید.