قانون مجازات اسلامی – قدیم – ماده ۲۳۳
ماده ۲۳۳ – اقرار در صورتی نافذ است که اقرار کننده دارای اوصاف زیر باشد:
۱ – عقل ۲ – بلوغ ۳ – اختیار ۴ – قصد.
بنابراین اقرار دیوانه و مست و کودک و محجور و اشخاصی که قصد ندارند مانند ساهی و هازل و نائم و بیهوش نافذ نیست.