نظریه مشورتی شماره ۷/۱۴۰۰/۱۳۴۵ مورخ ۱۴۰۱/۰۵/۱۰

استعلام :
پیرامون قابل گذشت یا غیر «قابل گذشت بودن جرم اتباط نا مشروع توسط اطفال و نوجوانان» نظر آن اداره کل را جهت بهره برداری همکاران قضایی اعلام فرمایید.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
طبق تبصره ۱ و ۲ ماده ۱۰۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ قابل گذشت بودن یا نبودن، ناظر به جرم است و نه مرتکب و با عنایت به ماده ۱۰۳ قانون یادشده اصل بر غیر قابل گذشت بودن جرایم است مگر این که در قانون به قابل گذشت بودن جرم تصریح شده باشد. به موجب قسمت آخر ماده ۱۰۴ قانون یادشده کلیه جرایم تعزیری درجه پنج و پایین‌تر ارتکابی توسط افراد زیر هجده سال، در صورت داشتن بزه‌دیده قابل گذشت است و چون جرم موضوع ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ با توجه به مجازات قانونی آن بر اساس شاخص‌های مقرر در ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ جرم درجه شش است صرفاً نسبت به مرتکب زیر هجده سال و در صورت داشتن بزه‌دیده قابل گذشت محسوب می‌شود. مگر این که جرم در محدوده ماده ۳۱ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب ۱۳۹۹ بوده یا با لحاظ ماده ۱۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ در مرئی و منظر عام، به عنف و یا سازمان‌یافته ارتکاب یابد.