نظریه مشورتی شماره ۷/۱۴۰۰/۹۰۱ مورخ ۱۴۰۰/۱۲/۰۷
استعلام :
۱- در صورت عدم درج در اساسنامه شرکت و عدم تصویب حق حضور برای اعضای هیات مدیره، آیا مدیر شرکت که یک سال فعالیت مستمر داشته است، می‌تواند به عنوان اجرت‌المثل علیه شرکت دادخواهی کند؟ قانون در این خصوص ساکت است، آیا از خکم مقرر در ماده ۱۵۵ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷ که ناظر بر تعیین حق‌الزحمه بازرس شرکت است، می‌توان ملاک گرفت؟ ۲- مقصود از حقوق پایه در ماده ۲۴۱ لایحه قانونی یاد شده (اصلاحی مصوب ۱۳۹۲) چیست؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
۱- اولاً، عدم درج حق‌الزحمه حضور در جلسات برای اعضای غیرموظف هیأت مدیره در اساسنامه شرکت، منافاتی با استحقاق این اشخاص نسبت به حق‌الزحمه ندارد؛ زیرا ماده ۱۳۴ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷، حق حضور مدیران را به رسمیت شناخته است. ثانیاً، در صورتی که شرکت از پرداخت وجه استحقاقی امتناع کند، هر یک از اعضای هیأت مدیره می‌تواند وفق ماده ۳۳۶ قانون مدنی از دادگاه حق‌الزحمه خود را به عنوان اجرت‌المثل ایام کارکرد درخواست کند. تشخیص استحقاق بر اساس ضوابط مقرر در ماده ۱۳۴ فوق‌الاشعار با دادگاه است. ۲- یا توجه به این‌که مقنن در ماده ۲۴۱ اصلاحی (۲۰/۲/۱۳۹۵) لایحه قانونی یادشده، اشاره به حقوق پایه شخص مدیرکرده است، باید در هر مورد به پایه حقوق مدیر بر اساس قرارداد منعقده بین وی و شرکت مراجعه شود.