نظریه مشورتی شماره ۷/۱۴۰۱/۴۶۸ مورخ ۱۴۰۱/۰۶/۰۵
استعلام :
با توجه به حکم ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ که مقرر میدارد «هرگاه شاکی یا مدعی خصوصی در جرایم غیر قابل گذشت، پس از قطعی شدن حکم از شکایت خود صرفنظر کند، محکومعلیه میتواند از دادگاه صادرکننده حکم قطعی درخواست کند در میزان مجازات او تجدید نظر شود. در این صورت، دادگاه به درخواست محکومعلیه در وقت فوقالعاده و با حضور دادستان یا نماینده او با رعایت مقررات ماده (۳۰۰) این قانون، رسیدگی میکند و مجازات را در صورت اقتضاء در حدود قانون تخفیف میدهد یا …»، چنانچه حکمی در دادگاه بخش یا دادگاه شهرستانی که فاقد دادستان و دادسرا است، صادر و نزد دادگاه تجدید نظر قطعی شود، آیا اعمال ماده یادشده نزد دادگاه تجدید نظر به عنوان دادگاه صادر کننده حکم قطعی، باید با حضور دادستان یا نماینده او صورت گیرد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
در فرض پرسش که رأی صادره از سوی دادگاه عمومی بخش در دادگاه تجدید نظر استان مورد تجدید نظرخواهی واقع و منتهی به محکومیت قطعی متهم شده است و متعاقباً به لحاظ گذشت شاکی محکومعلیه تقاضای تخفیف در مجازات را به استناد ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ مطرح کرده است، دادگاه تجدید نظر استان با لحاظ مواد ۳۰۰، ۴۵۱ و۴۸۳ این قانون در وقت فوقالعاده با حضور دادستان شهرستان مرکز استان یا یکی از معاونان یا دادیاران تشکیل و مجازات را در صورت اقتضاء در حدود قانون تخفیف خواهد داد. ضمناً با وصف ابلاغ مراتب به دادستان یا نماینده وی تشکیل جلسه مزبور و رسیدگی منوط به حضور دادستان یا نماینده وی نمیباشد.