نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۱۵۴۶ مورخ ۱۳۹۸/۰۲/۲۳

۱- مستفاد از مواد ۲۶۵ و ۲۶۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، در صورت صدور قرار جلب به دادرسی از سوی بازپرس، دادستان مکلف به اظهارنظر کتبی پیرامون قرار صادره بوده و باید نظریه خود را که حسب مورد مبتنی بر موافقت یا مخالفت با قرار یادشده و یا درخواست تکمیل تحقیقات است، اعلام نماید و لذا دادستان نمی­تواند به صرف درخواست ممنوع­الخروجی متهم، از اظهارنظر خودداری نماید.

۲، ۳ و ۴- مستفاد از مواد ۱۸۸ و ۲۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، دستور منع خروج متهم از کشور یا قرار نظارت قضایی از نوع ممنوعیت خروج متهم از کشور از اختیارات قانونی بازپرس بوده و درخواست دادستان از بازپرس برای صدور چنین دستور یا قراری از موارد نقص تحقیقات محسوب نمی­شود و در صورتی که بازپرس با درخواست دادستان موافق باشد، نسبت به اجابت درخواست اقدام می­کند و در غیر این صورت بازپرس مکلف به متابعت از نظر دادستان نبوده و مطابق تشخیص خود عمل می­نماید. بنابراین فرض استعلام از موارد اختلاف دادستان و بازپرس موضوع مواد ۲۶۹ و ۲۷۲ قانون فوق­الذکر خارج بوده و موجب قانونی جهت حل اختلاف از سوی دادگاه نمی­باشد.