نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۱۵۸۸ مورخ ۱۳۹۷/۰۵/۲۰
در فرض استعلام که دادگاه بدوی با احراز مجرمیت تنها به صدور حکم به محکومیت متهم به پرداخت دیه اکتفا نموده است و در خصوص جنبه عمومی (تعزیری)، مجازاتی تعیین ننموده است و این امر مورد اعتراض شاکی خصوصی واقع شده است، موضوع منطبق با ماده ۴۵۸ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ است؛ (زیرا تعیین حکم محکومیت ناشی از رفتار واحد است) و در این صورت دادگاه تجدیدنظر با احراز مجرمیت تجدیدنظرخوانده نسبت به تعیین حداقل مجازات تعزیری که قانون مقرر داشته، باید اقدام نماید و لکن چنانچه این امر (عدم تعیین مجازات تعزیری) مورد اعتراض شاکی خصوصی و یا دادستان واقع نگردد، دادگاه تجدیدنظر نمی‌تواند نسبت به تعیین مجازات تعزیری که به نوعی تشدید مجازات رفتار ارتکابی متهم است، اقدام نماید و تنها باید در حدودی که مورد تجدیدنظرخواهی محکوم‌علیه است، رسیدگی و اظهارنظر نماید و در هر صورت موارد مذکور در استعلام از موارد تذکر دادگاه تجدیدنظر به دادگاه بدوی جهت صدور رأی مجدد، خارج است