نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۱۸۸۶ مورخ ۱۳۹۸/۰۲/۲۴
۱- دستور شفاهی مقام قضایی به ضابطان قضایی در موارد فوری موضوع ماده ۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ منصرف از تصمیمهای قابل اعتراض است که باید به ذینفع ابلاغ گردد. بنابراین تصمیم مقام قضایی به جلوگیری از فعالیتهای موضوع ماده ۱۱۴ قانون پیشگفته چون اولاً با اطلاع دادستان و توأم با تصریح به فعالیت موردنظر که از آن جلوگیری شده و نیز قید ادّله آن در تصمیم است ثانیاً چون تصمیم مزبور ظرف پنج روز قابل اعتراض است و اعتراض به این تصمیم نیز مسبوق به ابلاغ آن است، باید به صورت مکتوب صادر شود.
۲- با توجه به مصادیقی که در ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ آمده است، عرضه و استعمال قلیان از مصادیق جرم تهدید علیه بهداشت عمومی مندرج در ماده مذکور نیست.