نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۰۱۴ مورخ ۱۳۹۷/۱۲/۲۱
با توجه به تصریح ماده ۴۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، کلیه احکام کیفری به محض قطعیت باید اجرا شوند؛ مگر آنکه عدم اجرای آن مستند به نص باشد. حکم محکومیت به قصاص نفس یا دیگر مجازات‌های سالب حیات، به محض قطعیت، با رعایت تشریفات مقرر در قانون قابل اجرا است و ارتکاب بزه جدید قانونا موجب توقف یا تأخیر در اجرای آن نیست (نص قانونی در این خصوص وجود ندارد)؛ خصوصا آنکه ممکن است محکوم به سلب حیات برای به تأخیر انداختن اجرای آن حکم، مکررا مرتکب جرایم جدیدی شود و این امر توالی فاسد دارد. بدیهی است تأخیر اجرای حکم قصاص نفس با رضایت اولیای‌دم، در فرض سؤال بلااشکال است.