نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۰۴۴ مورخ ۱۳۹۸/۰۲/۰۲
اولاً: مقررات ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی ناظر بر تعیین اعتبار شهادتنامه در دادگاه و منظور از آن بیان این معنی است که شهادتنامه ولو اینکه نزد سردفتر اسناد رسمی تنظیم شده باشد، اعتباری مساوی با اعتبار سند رسمی نخواهد داشت و صرفاً همان ارزش شهادت را خواهد داشت که تعیین ارزش آن طبق ماده ۲۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی با دادگاه است. در نتیجه در صورت ادعای عدم وجود شرایط قانونی شهود در دادگاه توسط کسی که شهادتنامه علیه او ابراز شده، دادگاه مکلف به رسیدگی به موضوع خواهد بود. ثانیاً: احراز شرایط ذکر شده در قانون برای شهود به عهده دادگاه است و سردفتر در این زمینه تکلیفی ندارد. لکن سردفتر باید هنگام تنظیم و ثبت سند شهادتنامه، تمام مقررات قانونی راجع به ثبت سند را رعایت کند. ثالثاً: شهادتنامه در حدودی که قانون تعیین کرده دارای اعتبار است و مقررات ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی و ماده ۱۷۷ قانون مجازات اسلامی نافی اعتبار آن نیست. با تذکر اینکه شهادتنامه هرچند در دفتر اسناد رسمی تنظیم شده باشد در حدی نیست که برای قاضی دادگاه الزامآور باشد./