نظریه مشورتی

نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۳۵۳ مورخ ۱۳۹۸/۰۷/۱۵

در فرضی که کسی دیگری را تعقیب کند و آن شخص به منظور نجات جان خود فرار کند و حین فرار در اثر برخورد با اتومبیل به رانندگی ثالث فوت نماید، با عنایت به مواد ۴۹۲، ۴۹۹، ۵۰۱، ۵۲۶ و ۵۲۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، در صورت احراز رابطه علیت میان رفتار مباشر (راننده) با جنایت، راننده ضامن است؛ چرا که تقصیر وی موجب قطع رابطه سببیت میان رفتار تعقیب­کننده (سبب) و نتیجه حاصله (فوت) است؛ لیکن چنانچه مباشر در جنایت بی­اختیار بوده و تقصیری متوجه وی نباشد، تعقیب­کننده به عنوان سبب ضامن خواهد بود. هم­چنین در صورتی­که وقوع جنایت ناشی از تقصیر متوفی باشد، مسئولیتی متوجه سبب و مباشر نخواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *