نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۵۳۰ مورخ ۱۳۹۸/۰۷/۰۲

در فرض سوال که علاوه بر قرار دادن تعدادی سکه به عنوان مهریه «دو دانگ منزل مسکونی هر زمان که زوج خریداری کند» در سند نکاحیه درج شده است، به نظر می­رسد مقصود زوجین آن است که زوج باید دو دانگ از منزلی را که برای سکونت خود و خانواده خریداری می­کند، به زوجه تملیک نماید و در صورت امتناع زوجه می­تواند الزام وی را به تملیک دو دانگ از دادگاه بخواهد و در صورت انتقال چنین منزلی به ثالث نیز زوجه می­تواند معادل قیمت دو دانگ منزل را مطالبه کند و با عنایت به ملاک ماده ۲۳۸ قانون مدنی و ماده ۴۷ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶ دعوای وی قابل پذیرش است. با این حال تشخیص مصداق با توجه به شرایط و اوضاع و احوال و قصد مشترک طرفین حسب مورد بر عهده مرجع رسیدگی­کننده است.