نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۶۱۹ مورخ ۱۳۹۷/۰۹/۲۷
۱- با توجه به آنکه در صورت عدم احراز سوءنیت در دادسرا، عناصر متشکله جرم کامل نبوده و تحقق جرم احراز نمیشود، مستنداً به ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ قرار منع تعقیب صادر میشود.
۲- موارد صدور قرار موقوفی تعقیب منحصر به موارد مذکور در ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ نبوده و سایر مواردی که به جهات قانونی قاضی مجاز به ورود به ماهیت دعوی نمیباشد نظیر فقدان سمت شاکی خصوصی در جرایم قابل گذشت موضوع ماده ۱۲ قانون فوقالذکر و نیز احراز جنون متهم در حین ارتکاب جرم موضوع ماده ۲۰۲ قانون مارالذکر را نیز شامل میگردد.
۳- در قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ قرار سقوط دعوا پیشبینی نشده است و این قرار تنها در امور مدنی طبق مقررات قانون آیین دادرسی در امور مدنی قابل صدور میباشد. لذا در صورت احراز توبه توسط دادگاه، مستنداً به بند ج ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ قرار موقوفی تعقیب صادر میشود.