نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۸۸۲ مورخ ۱۳۹۸/۰۱/۲۵
الف-مفروض عبارت«در این صورت اجرای رأی متوقف و متهم تحت الحفظ به همراه پرونده به دادگاه صادرکننده حکم اعزام می شود» مذکور در تبصره ۲ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی، مواردی است که اجرای رأی کیفری آغاز شده است و مسبوق به حضور و یا جلب محکومعلیه است، لذا در فرض سؤال که محکومعلیه پیش از جلب و بدون حضور در اجرای احکام، طی لایحه ای نسبت به رأی اعتراض کرده است، با احراز صحت انتساب اعتراض به عمل آمده به محکومعلیه یا وکیل وی که لایحه واخواهی تقدیم کرده است، واخواهی مزبور قابل رسیدگی است و موجبی برای منوط کردن شروع رسیدگی دادگاه به جلب و اعزام واخواه وجود ندارد.
ب-رسیدگی به تقاضای واخواهی محکومعلیه که خارج از مهلت مقرر تقدیم شده یا اینکه درخواست کننده، مدعی وجود عذر موجهی برای تأخیر در واخواهی باشد، با توجه به ملاک مواد ۴۳۲ و ۴۴۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، در هر حال با دادگاه صادر کننده حکم غیابی است.