نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۳۲۸۱ مورخ ۱۳۹۸/۰۳/۰۵
۱ و ۲- مستنبط از مواد ۴۷۶ و ۴۷۹ و ۴۸۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی این است که تجویز اعاده دادرسی از سوی دیوان عالی کشور، دلالت بر نقض حکم قطعی اولیه موضوع اعاده دادرسی نمینماید. بنابراین، در صورتی که پس از تجویز اعاده دادرسی مراتب در دادگاه هم عرض مطرح گردد ولکن دادگاه مزبور، درخواست اعاده دادرسی را از مصادیق ماده ۴۷۴ قانون فوق الذکر نداند و درخواست مزبور را وارد تشخیص ندهد، قرار رد درخواست اعاده دادرسی را صادر مینماید و قرار مزبور قطعی است. در این صورت، تأیید دادنامه مورد اعاده دادرسی منتفی است.
۳- صرفنظر از ابهامی که در سوال است، با توجه به اینکه دادگاه همعرض در مقام ابرام و تأیید رأی نمیباشد (زیرا در سلسله مراتب بالاتری از مرجع قبلی که رأی مورد اعاده دادرسی را صادر کرده، نیست) بنابراین اساساً “تأیید رأی دادگاه همعرض” فاقد موضوعیت است و پاسخ به این سوال نیز منتفی به نظر میرسد.