نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۱۱۶ مورخ ۱۳۹۸/۰۲/۱۰

ولاً:با توجه به ماده ۱ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲، دادگاههای نظامی به جرائم مربوط به وظایف خاص نظامی و انتظامی کلیه “افراد نظامی”رسیدگی می­کنند وکارکنان وظیفه، طبق بند “و” همین ماده ازتاریخ شروع خدمت تا پایان آن، فرد نظامی محسوب می­شوند و مادام که شروع به خدمت نکرده، فرد نظامی تلقی نمی­شوند و رسیدگی به جرائم ارتکابی آنان، از جمله عدم معرفی مشمولین خدمت وظیفه عمومی در مهلت یا موعد مقرر قانونی به عنوان غایب و ارتکاب بزه غیبت از خدمت سربازی به عهده مراجع قضایی عمومی است و با توجه به اینکه بزه موضوع بند۲ ماده ۵۸ قانون خدمت وظیفه عمومی نیز قبل از شروع به خدمت تحقق می­یابد و مرتکب در زمان ارتکاب، فرد نظامی محسوب نمی­شود و درحقیقت بزه غیبت از خدمت وظیفه عمومی است که مقنن، مرتکب آن را به عنوان فراری محسوب نموده است، در مراجع قضایی عمومی مورد رسیدگی قرار می گیرد و مجازات فرار از خدمت هم در مواد ۵۹ و۶۰ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح تعیین شده است؛ لذا مجازات مرتکبین بزه موضوع بند۲ ماده ۵۸ اصلاحی قانون خدمت وظیفه عمومی نیز مطابق همین مواد تعیین می شود. ثانیاً: با توجه به آنچه در بند اولاً آورده شد، ترتیب رسیدگی به بزه غیبت از خدمت وظیفه عمومی موضوع بند ۲ ماده ۵۸ قانون خدمت وظیفه عمومی ۱۳۶۳، مطابق با آیین نامه اجرایی این قانون می­باشد.