نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۱۲۸ مورخ ۱۳۹۸/۰۳/۰۱
اولاً- با توجه به اینکه برابر ماده ۱۸۴ قانون آئین دادرسی در امور مدنی مصوب۱۳۷۹، گزارش اصلاحی حاوی مفاد سازشنامه و موارد توافقی طرفین است، بنابراین اگر موجبی برای بطلان صلح و توافق آنان وجود داشته باشد، استماع دعوای بطلان آن با منعی مواجه نیست و با عنایت به اینکه دعوا، دعوای جدیدی تلقی میشود، مرجع صالح جهت رسیدگی به آن مطابق عمومات آئین دادرسی مدنی تعیین میگردد.
ثانیاً-با توجه به اینکه دعوای ابطال سازشنامه یا مفاد گزارش اصلاحی از دعاوی غیر مالی است بنابراین علیالاصول رسیدگی به آن از صلاحیت شوراهای حل اختلاف خارج است مگر سازشی که در خصوص دعاوی موضوع بندهای ب، پ و ث ماده ۹ قانون شوراهای حل اختلاف ۱۳۹۴ انجام شده باشد که در این موارد رسیدگی به دعوای ابطال مفاد گزارش اصلاحی در صلاحیت شوراهای یاد شده است.
ثالثاً- در مواردی که اختلاف طرفین در شوراهای حل اختلاف به صلح ختم گردد به غیر از موارد موضوع ماده ۱۱ قانون که به تصریح تبصره آن، شورا (اعم از شهر و روستا) باید مراتب را برای تنظیم گزارش اصلاحی به مرجع قضایی ذیربط ارسال کند، چنانچه موضوع منطبق با موارد صلاحیت شوراهای حل اختلاف موضوع ماده ۹ قانون فوقالاشعار باشد، قاضی شورا برابر صدر ماده ۲۴ همین قانون گزارش اصلاحی صادر میکند و در غیر این صورت برابر ذیل آن مراتب به مرجع قضایی صالح اعلام میشود.
رابعاً- هزینه اجرای گزارش اصلاحی تابع عمومات است.