نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۱۶۳ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۱۵
منظور از قسمت اخیر ماده ۲۸۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ (از عبارت «در صورت ضرورت» به بعد) این است که مقام قضایی حتیالمقدور از صدور قرار تأمین در خصوص افراد متهم بالغ زیر ۱۸ سال تمام خودداری نماید و چنانچه با توجه به محتویات پرونده و دلایل موجود، اقتضای صدور قرار تأمین از نوع کفالت یا وثیقه باشد، این قرارها را تنها نسبت به متهمان بالای ۱۵ سال اخذ و در صورت عجز از معرفی کفیل یا وثیقه و یا در مورد جرایم پیشبینی شده در ماده ۲۳۷ قانون فوقالذکر، به ترتیب مقرر در قسمت اخیر ماده یادشده رفتار نماید و به هر صورت عبارات مورد نظر به معنای تشدید قرار تأمین یا صدور دو قرار تأمین نمیباشد.