نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۴۰۲ مورخ ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
طبق تبصره ۳ ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، محکوم در زمان اجرای حکم نیز از حقوق اجتماعی محروم است و چون طبق ماده ۲۲۵ آییننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور (اصلاحی ۲۱/۲/۱۳۸۹) مدت مرخصی زندانیان جزء مدت محکومیت آنان محسوب میگردد، بنابراین، ایامی که محکومعلیه طبق مقررات در مرخصی به سر میبرد، به منزله تحمل مجازات (اجرای مجازات) است و اگر محکومیت وی طبق ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ دارای مجازات تبعی باشد، نمیتواند در این ایام (ایام مرخصی) در دستگاه¬های دولتی اشتغال داشته باشد. ضمناً متذکر می گردد که تفاوتی بین مرخصی منتهی به آزادی زندانی با سایر مرخصیها وجود ندارد