نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۵۳۶ مورخ ۱۳۹۸/۱۱/۲۳
استعلام :
با عنایت به مواد ۵۴۶ قانون مجازات اسلامی که مقرر داشته: چنانچه به سبب ایراد ضربه یا جراحت صدمه بزرگتری به وجود آید هرگاه آن جراحت علت و سبب زوال یا نقصان منفعت باشد اگر با یک ضربه یا جراحت واقع شده باشد دیه ضربه یا جراحت در دیه بیشتر تداخل می کند و تنها دیه زوال منفعت یا نقصان منفعت که بیشتر است پرداخت می شود و ۶۷۸ قانون مذکور با تعبیری متعارض بیان نموده هر گاه در اثر صدمه ایی مانند شکستن سر یا صورت عقل زایل شود یا نقصان یابد هر یک دیه یا ارش جداگانه ایی دارد حال نحوه رفع تعارض این دو ماده چگونه به عمل می آید./ع
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
ماده ۵۴۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ شامل دو قسمت است با این توضیح که صدر ماده ناظر به موردی است که با یک ضربه یا جراحت صدمه بزرگتری به وجود آید، مانند این‌که با شکستن سر، عقل زایل شود. هرگاه آن ضربه یا جراحت سبب زوال یا نقصان منفعت شود، دیه ضربه یا جراحت در دیه بیشتر تداخل می‌کند؛ ولی قسمت دوم ماده ۵۴۶ که حاکی از عدم تداخل دیات است، ناظر به موردی است که زوال منفعت یا نقصان آن با ضربه یا جراحت دیگری غیر از ضربه‌ای که جراحت را ایجاد کرده است واقع شده باشد و یا ضربه یا جراحت وارده لزوماً علت زوال یا نقصان منفعت نباشد؛ بلکه اتفاقاً با آن ضربه و جراحت، منفعت نیز زایل گردد. به تعبیر دیگر ایراد ضربه یا جراحت با زوال منفعت یا نقصان لازم و ملزوم یکدیگر نباشند که در این صورت ضربه یا جراحت و منفعت هر کدام دیه جداگانه دارد و ماده ۶۷۸ قانون مذکور که مبتنی بر عدم تداخل دیات است، فی الواقع ناظر به قسمت آخر ماده ۵۴۶ می‌باشد و تعارض این دو ماده به این ترتیب قابل رفع است.