نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۵۹۶ مورخ ۱۳۹۸/۰۶/۰۳
اولا، صدور گواهی حصر وراثت برای اتباع خارجه که در ایران فوت نمودهاند، با رعایت قوانین دولت متبوع آنان توسط دادگاه محل اقامت متوفی و با استناد به مواد ۷ ، ۹۶۷ و ۹۷۴ قانون مدنی و اطلاق ماده ۱ قانون تصدیق انحصار وراثت مصوب ۱۳۰۹ بلامانع است.
ثانیا، گواهی حصر وراثت موضوعیت ندارد و اگر دادگاه وراثت و انحصار وراثت شاکیان را از طریق مقتضی نظیر شهادت شهود (استشهادیه) احراز نمود، دیگر مطالبه گواهی حصر وراثت لازم نیست و می تواند حکم مقتضی صادر نماید.