نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۸۱ مورخ ۱۳۹۸/۰۲/۰۹

با عنایت به ماده ۲۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ در مقام تقسیم دادگاه های کیفری به دادگاه کیفری یک، کیفری دو، دادگاه انقلاب، دادگاه اطفال و نوجوانان و دادگاه های نظامی و مشخص شدن صلاحیت هر یک از مراجع موصوف در رسیدگی به امور کیفری، و مستفاد از ماده ۳۰۴ و مفهوم مخالف تبصره ۲ ماده ۲۹۸ قانون موصوف این است که دادگاه اطفال و نوجوانان (که صرفاً صلاحیت رسیدگی به جرایم اطفال و افراد کمتر از ۱۸ سال تمام شمسی را دارد و نه بیشتر و شعبه یا شعبی از دادگاه کیفری دو نمی باشد) از مراجع (دادگاه های) اختصاصی است و بنابراین صلاحیت آن نیز ذاتی می باشد، ضمناً مفاد مواد ۴۰۲ و ۴۱۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ مؤید این نظر است.