نظریه مشورتی شماره ۷/۹۹/۱۸۰۴ مورخ ۱۳۹۹/۱۱/۱۹

استعلام :
۱- آیا مدت بازداشت شخص به جهت عجز از تودیع وثیقه که طبق ماده ۲۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ از ایام حبس کسر می‌شود، در مدت مجازات تکمیلی نیز قابل محاسبه است؟ ۲- در صورتی که شخص برای بار دوم مرتکب غیبت از محل اقامت اجباری شود و مانده محکومیت وی به حبس یا جزای نقدی درجه هفت و هشت تبدیل شد، آیا با انقضای مدت پنج سال، مستند به بند «ث» ماده ۱۰۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مشمول مرور زمان است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
اولاً، موضوع استعلام از شمول ماده ۱۰۸ قانون مجازات اسلامی که بیان می‌دارد اگر اجرای مجازات اقامت اجباری بر اثر رفتار عمدی محکوم (غیبت) قطع شده باشد، در این صورت مرور زمان اعمال نمی‌شود؛ خارج است. ثانیاً، مجازات حبس یا جزای نقدی درجه هفت یا هشت موضوع ماده ۲۴ قانون مجازات اسلامی که به عنوان ضمانت اجرای تخطی محکوم از اجرای مجازات تکمیلی تعیین شده است، از حیث مرور زمان، مشمول عمومات ماده ۱۰۷ این قانون است.