نظریه مشورتی شماره ۱۸۵۱/۹۵/۷ مورخ ۱۳۹۵/۰۸/۰۸

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
۱- در تعیین مجازات جرایم، ضرورتی به درج درجه آنها در حکم، اعم از اینکه مجازات واحد باشد یا متعدد، نیست و نیز در صورت تعدد مجازات¬ها، قید اینکه کدامیک از آنها مجازات اشد است، الزامی نمی¬باشد و در فرض سؤال برای تعیین مجازات اشد (بین شلاق و جزای نقدی)، هر یک از آن مجازات¬ها که در درجه بالاتری بر اساس شاخص¬های ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ قرار گیرد، مجازات اشد است و در مواردی که در یک درجه قرار گیرند، با اتخاذ ملاک از قسمت اخیر ماده ۲۷ قانون فوق¬الذکر، مجازات شلاق نسبت به جزای نقدی، اشد محسوب می¬گردد.
(۲ و ۳)- مواردی که در کیفرخواست باید قید شود، در ماده ۲۷۹ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی به صراحت آمده است و تقاضای ضبط “اشیای وسیله ارتکاب جرم” از موارد مزبور نمی¬باشد. از طرفی با توجه به تصریح تبصره یک ماده ۱۴۸ قانون مذکور و ماده ۲۱۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، در تمام امور کیفری دادگاه باید ضمن صدور رأی، نسبت به استرداد، ضبط یا معدوم کردن اشیاء و اموال موضوع این مواد، تعیین تکلیف نماید؛ بنابراین، تعیین تکلیف نسبت به موضوع یادشده، وظیفه دادگاه بوده و اگر در کیفرخواست هم به آن اشاره نشده باشد، دادگاه باید به تکلیف قانونی خود عمل نماید./ش