نظریه مشورتی

نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۱۴۲۶ مورخ ۱۳۹۷/۱۱/۲۳

اولاً: اینکه در استعلام قید شده است «مدیرعامل شرکت که تنها دارنده حق امضاء در اساسنامه شرکت بوده» مجمل و مبهم است، زیرا به طور معمول حق امضای اسناد تعهدآور در اساسنامه به مدیر عامل یا تعدادی از مدیران شرکت تفویض می­شود، نه حق امضا به طور مطلق.

ثانیاً: به فرضی که مقصود، حق امضای اسناد تعهدآور باشد طرح دعوا یا دفاع از آن منصرف از امضای اسناد تعهدآور است.

ثالثاً: اصولاً به نظر می­رسد با توجه به اینکه مطابق مواد ۱۰۷ و ۱۱۸ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت، اداره شرکت بر عهده هیأت مدیره است با عنایت به مواد ۱۲۴ و ۱۲۵ لایحه قانونی یادشده تفویض اختیار از جمله اختیار طرح دعوا یا دفاع از آن از سوی هیأت مدیره به مدیرعامل امکان­پذیر است اما تفویض اختیار از سوی هیأت مدیره و یا به موجب اساسنامه در هر حال منصرف از حالتی است که مدیرعامل علیه شرکت طرح دعوا نماید زیرا در این حالت چون شخصی که به عنوان مدیرعامل تعیین شده است با شرکت تعارض منافع دارد، حق دفاع از این دعوا را ندارد و با توجه به اختیارات قانونی هیأت مدیره وفق مواد ۱۰۷ و ۱۱۸ یادشده، دفاع از این دعوا بر عهده هیأت مدیره است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *