نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۷۸۴ مورخ ۱۳۹۸/۰۷/۲۸
مفاد تبصره ۳ ماده ۵۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ از حیث ذکر موضوع احضاریه ناظر به مورد غالب است و جلب ابتدایی محکوم به پرداخت جزای نقدی موضوع تبصره ماده ۵۰۰ قانون مذکور، نافی حق محکومعلیه در استفاده از معافیت مذکور نیست. بدیهی است که قاضی اجرای احکام با حضور محکومعلیه مجلوب در مرجع قضایی، مفاد تبصره ۳ ماده ۵۲۹ قانون فوقالذکر را به محکومعلیه تفهیم مینماید.