نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۱۵۲۵ مورخ ۱۳۹۸/۱۰/۲۵

استعلام :
خواهشمند است ارشاد فرمایند: چنانچه دادگاه در اجرای ماده ۷۱۸ قانون مجازات اسلامی علاوه بر حبس مرتکب را به مدت مقرر در این ماده به محرومیت از حق رانندگی یا تصدی وسایل نقلیه موتوری محکوم نماید آیا می بایست در اجرای ماده ۳۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ نسبت به ابطال گواهی نامه و ممنوعیت محکوم علیه از درخواست مجدد گواهی نامه حکم صادر نماید یا خیر؟ آیا بند «ث» ماده ۲۳ و ماده ۳۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ ناسخ مقررات ماده ۷۱۸ قانون مجازات اسلامی در خصوص محرومیت از رانندگی و تصدی وسیله نقلیه موتوری است یا نه؟ در فرض منفی بودن پاسخ جایگاه اعمال مقررات این دو ماده چه زمانی است./ع
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
۱- با عنایت به ماده ۳۱ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ و ماده ۱۱ «آیین‌نامه راجع به نحوه اجرای مجازات‌های تکمیلی موضوع ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی»، اجرای حکم به محرومیت (منع) از رانندگی با دستور قاضی اجرای احکام کیفری به معاونت راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی صورت می‌پذیرد و ضبط یا ابطال گواهینامه به صورت فیزیکی شرط اجرای حکم نمی‌باشد. ضمناً تصریح به ابطال گواهینامه در حکم دادگاه ضرورت ندارد. ۲- با صدور حکم به ممنوعیت از رانندگی در مدت معین و قطعیت آن، حق رانندگی از فرد محکوم سلب می‌شود و در صورت اقدام به رانندگی طبق ماده ۷۲۳ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵ مجازات وی تعیین می‌گردد و چنان‌چه در صورت وقوع تصادف منجر به صدمه بدنی با احراز تقصیر وی، مشمول تشدید مجازات مقرر در ماده ۷۱۸ قانون اخیرالذکر خواهد بود، با توجه به آنچه بیان شد، مقررات بند «ث» ماده ۲۳ و ماده ۳۱ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ ناسخ مقررات ماده ۷۲۳ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ نمی باشد و هر یک در مجرای خود قابلیت اعمال را دارد.