قانون مدنی

ماده ۱۲۷۰ – اقرار برای حمل در صورتی موثر است که زنده متولد شود.

ماده ۱۲۷۱ – مقرله اگر بکلی مجهول باشد اقرار اثری ندارد و اگرفی الجمله معلوم باشد مثل اقرار برای یکی

ماده ۱۲۷۲ – در صحت اقرار، تصدیق مقرله شرط نیست لیکن اگر مفاد اقرار را تکذیب کند اقرار مزبور در

ماده ۱۲۷۳ – اقرار به نسب در صورتی صحیح است که اولا تحقق نسب برحسب عادت و قانون ممکن باشد

ماده ۱۲۷۴ – اختلاف مقر و مقرله در سبب اقرار، مانع صحت اقرارنیست.

ماده ۱۲۶۰ – اقرار واقع می شود به هر لفظی که دلالت بر آن نماید.

ماده ۱۲۶۱ – اشاره شخص لال که صریحا حاکی از اقرار باشد صحیح است.

ماده ۱۲۶۲ – اقرارکننده باید بالغ و عاقل و قاصد و مختار باشد بنابراین اقرار صغیر و مجنون در حال

ماده ۱۲۶۳ – اقرار سفیه در امورمالی موثر نیست.